OTMUCHÓW
Jedno z tych miast, które śmiało perełką można nazwać.
Nie mówi się o nim za dużo, a i za wiele o nim też nie słychać. A szkoda to wielka, gdyż skrywa wiele ciekawostek, które niejednego turystę mogą zainteresować.
Do tego gotycki zamek – dawna rezydencja biskupów wrocławskich ze słynnymi końskim schodami, sgraffitowy Ratusz, czy też górująca nad rynkiem bazylika. Cóż chcieć więcej! Dodajmy jeszcze, iż to średniowieczne miasto położone jest w sąsiedztwie trzech pięknych jezior, więc prócz zwiedzania jest czas i na relaks na łonie natury 🙂
Zapraszamy do galerii.
Rynek
Na Rynek w Otmuchowie po prostu trzeba zajrzeć. Choć rozmiarów niewielkich, to jednak bogaty w zabytki.
A największym i kto wie czy nie najcenniejszym jest renesansowy budynek ratusza, będący siedzibą władz miasta.
W Otmuchowie aż do 1810 roku rezydowali biskupi wrocławscy, którzy odegrali kluczową rolę w rozwoju gospodarczym i kulturowym miasta.
Ratusz zbudowany został w 1538 roku, a sfinansowano go m.in z fundacji bp. Jakuba v. Salza. W 1575 roku bp Marcin Gerstmann sfinansował narożny zegar słoneczny na ratuszu, który naprawdę cieszy oko.
Kościół pw. św. Mikołaja i św. Franciszka Ksawerego
Kościół barokowo-bazylikowy nazywany perłą śląskiej architektury . Powstanie swe zawdzięcza fundacji biskupa Franciszka Ludwika von Neuburga, posiada dwie wieże przez co dumnie góruje nad miastem. Wybudowany niezwykle szybko w latach 1690-93.
Wnętrze podobno jest jednym z piękniejszych wnętrz sakralnych na Opolszczyźnie, jednak nie było nam dane zobaczyć, więc ich nie pokażemy.
Zamek Dolny
Barokowy pałac za sprawą biskupa wrocławskiego Franciszka Ludwika von Neuburga został wzniesiony na przełomie 1706-7 roku.
W czasie, gdy po tragicznym w skutkach oblężeniu miasta w trakcie I Wojny Śląskiej w 1741 roku Zamek Górny nie nadawał się do zamieszkania Zamek Dolny pełnił funkcję siedziby biskupiej. Natomiast po 1821 roku mieszkał w nim Wilhelm von Humboldt.
Potomek Wilhelma, Bernhard Humboldt-Dachröden w 1929 roku sprzedał miastu zamek wraz z pałacem i bażanciarnią. W latach 60. XX wieku w budynku mieściła się szkoła podstawowa, a w 70. żłobek.
Obecnie Zamek Dolny jest siedzibą Urzędu Miejskiego w Otmuchowie.
Zamek Biskupi
Warowny kasztelański zamek od zarania dziejów należał do biskupstwa wrocławskiego.
Nie ma pewności, kto rozpoczął budowę murowanej warowni, tę inicjatywę przypisuje się biskupowi wrocławskiemu Wawrzyńcowi, który nosił sakrę biskupią w latach 1207-1232, jednakże liczne rozbudowy i odbudowy mogą świadczyć, iż murowany zamek powstał w późniejszym okresie.
Zanim Kasztelania Otmuchowska przerodziła się w Księstwo Nyskie biskupów wrocławskich, a Otmuchów stał się jego pierwszą historyczną stolicą, pomiędzy biskupem wrocławskim Tomaszem II Zarembą a księciem Henrykiem IV Probusem toczył się w latach 1274-1287 spór o władzę nad tymi ziemiami. W wyniku tego sporu otmuchowski zamek został zdobyty przez księcia w 1285 roku i zniszczony.
W 1290 r., po śmierci księcia wrocławskiego Henryka IV Probusa, biskupi wrocławscy oficjalnie zaczęli używać tytułu książęcego.
Główne działania wokół odbudowy zamku w Otmuchowie toczą się w latach 1341-1376 za czasów księcia-biskupa Przecława z Pogorzeli.
Po nadaniu przez niego w 1347 roku Otmuchowowi praw miejskich i ukończeniu w 1369 roku budowy miejskich murów obronnych łączących się z umocnieniami zamkowymi Otmuchów pod koniec XIV wieku uzyskał imponujący system obronny.
Od tej pory warowny zamek był trudny do zdobycia, co pokazał późniejszy okres wojen husyckich (1419-1436). Zamek został jednak zdobyty podstępnie, za sprawą ówczesnego zarządcy Mikołaja von Alzenau, który za obiecane pieniądze oraz nietykalność poddał zamek, narażając się tym samym biskupowi, który umieścił w warowni swój skarbiec.
Wkrótce po tym von Alzenau’a ścięto na rynku we Wrocławiu. Zagarnięty przez husytów zamek został znacznie rozbudowany i dodatkowo ufortyfikowany. Ostatecznie, w 1435 roku wykupił go biskup za 1100 kop groszy czeskich. Osiem lat później po raz kolejny został zagarnięty, gdy na miasto najechał Hinko Kruszyna z Lichtenburga, jednak zwrócono go w zamian za haracz w wysokości 2000 węgierskich guldenów.
W latach 1484-1485 zamek w Otmuchowie zyskał późnogotycką szatę.
Podczas wojny trzydziestoletniej zamek zdobywano i niszczono kilkakrotnie. W roku 1741 wojska pruskie zbombardowały warownię, doprowadzając do ruiny jej część północną oraz zachodnią. Po okresie wojen śląskich (1740-1763) z rozplanowanej na kształt zamkniętej podkowy ostała się tylko połowa ówczesnej warowni. Podczas wojen napoleońskich zamek został zdobyty w 1807 roku i stał się kwaterą główną generała Dominique Vandamme’a oraz szpitalem dla żołnierzy francuskich.
Zniszczone skrzydła zamkowe rozebrano w czasach, kiedy właścicielem zamku był Wilhelm von Humboldt, założyciel Uniwersytetu w Berlinie. Otrzymał on zamek od Fryderyka Wilhelma III po przeprowadzonej w 1810 r. sekularyzacji dóbr kościelnych. Za czasów Humboldtów na miejscu rozebranych skrzydeł zamkowych założono okazały ogród. Sprowadzono wówczas do Otmuchowa rzadkie okazy drzew i krzewów, np. perukowiec, miłorząb czy lipę kanadyjską. W rękach rodziny von Humboldt zamek pozostawał do 1928 roku, kiedy to prawnuk Wilhelma Bernhard von Humboldt-Dacheröden odsprzedał zamek miastu.
Najstarszymi zachowanymi częściami zamku są jego wieża oraz skrzydło południowo-wschodnie, a także gotycka brama prowadząca na dziedziniec.
Z pozostałości renesansowych godne uwagi są okienne dekoracje sgraffitowe oraz tarcze herbowe biskupa Andrzeja Jerina umieszczone na wieży zamkowej od strony miasta. Od strony wschodniej na elewacji zwraca uwagę już ledwo widoczna dekoracja sgraffitowa, w lepszym stanie zachowała się w części południowej.
Z okresu epoki baroku pochodzi klatka schodowa, wybudowana zapewne za czasów biskupa wrocławskiego Karola Ferdynanda Wazy. Kryje ona jedną z ważniejszych osobliwości zamku − tzw. końskie schody, które powstały prawdopodobnie za czasów biskupa wrocławskiego Filipa von Sinzendorfa, noszącego sakrę biskupa wrocławskiego w latach 1732-1747, i służyły do wnoszenia biskupa do komnat zamkowych, który z powodu choroby noszony był w lektyce. Od strony wschodniej zachowały się także mury ze strzelnicami, pochodzące najprawdopodobniej z okresu przebudowy zamku po wojnach husyckich.
My swoje kroki kroki kierujemy na wieżę, by na okolicę popatrzeć z góry.
Nieopodal bramy wjazdowej na dziedziniec zachował się marmurowy relief, przedstawiający ostatniego właściciela zamku − Wilhelma von Humboldta.
W skrzydle zachodnim, nieopodal studni zamkowej na dziedzińcu jeszcze w 1828 roku stała kaplica zamkowa; istnieje prawdopodobieństwo, że pozostałością po niej są zegary słoneczne zamontowane na budynku ratusza.
W sali kominkowej (dawnej rycerskiej) godny uwagi jest również kominek z ukrytym przejściem. W zamku zachowały się także dwie cele śmierci − głodowa i zapadnia.
Po odwiedzinach zamku, czas naszego zwiedzania dobiega ku końcowi.
Wracając uliczkami rynku wypatrujemy detali.
Podsumowując – Otmuchów to naprawdę ciekawe i mega klimatyczne miasteczko, dla którego warto znaleźć odrobinę czasu. Ciekawa historia i ciekawe położenie miasta zadowolą każdego turystę 🙂
Baaardzo polecamy Otmuchów.
Jeśli masz ochotę na wirtualną małą czarną, to zamawiając ją będzie nam niezmiernie miło, a Ty docenisz nasz trud włożony w prowadzenie bloga.
A jeśli podobał Ci się ten wpis, to zapraszamy do wsparcia naszego bloga poprzez polubienie naszego facebooka. Będzie to dla nas sygnał, iż wykonujemy dobrą i wartościową pracę🙂
A.D.2022
Źródło o historii zamku – https://otmuchow.pl/58/zamek-biskupi-w-otmuchowie.html