Piza

Zanim dojdziemy na piazza del Duomo, czyli na Pizański plac Katedralny i przyjrzymy się najbardziej znanej budowli tak zwanej Krzywej Wieży, to zapoznajmy się trochę z miastem. Bo przecież nie samą Krzywą Wieżą Piza stoi.

Krótki łyk historii

To piękne miasto położone jest w dolnym biegu rzeki Arno na równinie rozciągającej się pomiędzy górą Pisano a morzem, a ze względu na swoje zabytki architektoniczne stało się jednym z najbardziej rozpoznawalnych miast włoskich.

Początki Pizy sięgają czasów osadnictwa liguryjsko – etruskiego, lecz prawdziwego znaczenia nabiera dopiero jako miasto rzymskie, głównie dzięki portowi. Około roku 1000 Piza staje się wolnym miastem, a swoje wpływy rozciąga aż na Sycylię i Sardynię.

W tym samym czasie rozpoczyna się rywalizacja z innymi miastami; znajdującą się niedaleko Lukka, bogatą Florencją i największą konkurentką na morzu, Genuą. Po przegranej bitwie pod Melorią w 1284 roku, Piza traci Korsykę oraz Sardynię i na przełomie XIV i XV wieku dostaje się w strefę wpływów florenckich, które wchodzi w skład Wielkiego Księstwa Toskanii. Do Królestwa Włoch zostaje włączona  w 1860 roku.

Piza to nie tylko piękne, stare i zabytkowe miasto, lecz także siedziba uniwersytetu o bardzo bogatych tradycjach (1343) , oraz miejsce urodzin Galileusza.

Piazza del Duomo

Pizański plac Katedralny, zwany jest ze względu na swój niezaprzeczalny urok Campo dei Miracoli, czyli Polem Cudów. Nie ma się co dziwić, gdyż znajdujące się na nim budowle mają niepowtarzalny ”cudowny” urok. Na ten niepowtarzalny urok składają się cztery arcydzieła architektury średniowiecznej: katedra, baptysterium, kampanila, zwana ”Krzywą Wieżą” oraz cmentarz. Trzy pierwsze znajdują się na obszernym, pokrytym zieloną murawą na wspomnianym już placu  Piazza dei Miracoli. Powierzchnia placu wynosi 8,87 ha, a powierzchnia strefy ochronnej – 254 ha. Zespół został w 1987 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Katedra Santa Maria Assunta

Budowę katedry rozpoczęto w 1064 roku dzięki funduszom pochodzącym z łupów zrabowanych na morzu saraceńskim piratom oraz z prywatnych datków. Sto lat później udaje się budowę ukończyć. Romański styl katedry to przykład połączenia architektury chrześcijańskiej z elementami sztuki islamu. Zdradza wpływy bizantyjskie oraz muzułmańskie. Wykonano ją z marmuru o różnych odcieniach, wnętrze jest charakterystyczne dzięki pasom białego i czarnego marmuru, natomiast granitowe korynckie kolumny pochodzą z meczetu w Palermo. Niektóre elementy wykończenia (np. strop) wykonano po pożarze który miał miejsce w 1595 r. Piękną ambonę, którą można podziwiać w katedrze wyrzeźbił w latach 1302-1310 Giovanni Pisano.

Baptysterium San Giovanni

Znajduje się obok katedry. Jego budowę rozpoczęto w 1152 roku według projektu Diotisalviego, który inspirował się Kopułą na Skale w Jerozolimie. Zewnętrzne dekoracje gotyckie zostały dodane 100 lat później, bo po 1260 roku, przy udziale Nicoli i Giovanniego Pisanów. Kopuła pochodzi już z XIV wieku, a portal zwrócony w stronę Duomo jest bogato zdobiony płaskorzeźbami przedstawiającymi czynności wykonywane podczas poszczególnych miesięcy oraz dyskutujących apostołów. Baptysterium San Giovanni zostało założone w celu udzielania sakramentu chrztu, a powodem, dla którego budowla została wzniesiona zapewne była chęć dopełnienia architektury katedry. Patrząc na to wszystko chyba było warto.

Kampanila

Najbardziej znaną budowlą Pizy, a jednocześnie jej symbolem jest rzecz jasna tak zwana Krzywa Wieża, czyli po prostu dzwonnica. Jej budowa trwała blisko 200 lat – 1173 do 1350. Już w krótkim czasie po wzniesieniu pierwszych trzech poziomów wieża zaczęła się lekko przechylać. Próbowano zatrzymać ten proces na różne sposoby, między innymi stosując na wyższych poziomach różną wysokość kolumn, stąd też po stronie południowej są one wyższe niż po stronie północnej. Dopiero w połowie XIV wieku Tommaso Pisano zakończył budowę siódmego, ostatniego poziomu, doprowadzając tym samym dzieło do końca. Wieża chyliła się jednak  coraz bardziej i dopiero ostatnio udało się ten proces zahamować. Pizańska dzwonnica jest jednak unikatowa nie tylko zw względu na swe skrzywienie, ale przede wszystkim na oryginalną konstrukcję architektoniczną, niespotykaną w innych miastach Toskanii.

Wieża ma 58,36 m wysokości i 15 m średnicy zewnętrznej. Na jej wierzchołek prowadzą 273 stopnie schodów, a fundamenty sięgają zaledwie 3 m w głąb ziemi.

Tym krzywym, acz sympatycznym akcentem pragniemy zakończyć naszą wycieczkę po Pizie. Koniecznie zajrzyjcie będąc do starego miasta i uzbrójcie się w mega cierpliwość na placu Duomo, gdyż rzesze turystów z całego świata potrafią działać na niekorzyść zakończeń nerwowych 😉

Jeśli podobał Ci się ten wpis i uważasz, że wniósł realną wartość do odwiedzin tego miejsca, to zapraszamy do wsparcia naszego bloga i polubienia naszego facebooka. Będzie to dla nas sygnał, iż wykonujemy dobrą i przydatną pracę 🙂

A.D.2019