VERONA
Romeo i Julia
Któż nie słyszał o tej zakochanej parze i słynnym na cały świat balkonie znajdującym się w Weronie. Otóż słyszał chyba każdy, a przynajmniej większość. Jednak Werona nawet bez historii o Romeo i Julii jest warta zobaczenia, gdyż ciekawostką jest, czy aby turyści chodzący śladami Julii wiedzą, że Szekspira nigdy w Weronie nie było. Mało tego – czy wiedzą, że robią te wszystkie foty na słynnym balkonie w Domu Julii, w którym tak naprawdę nigdy nie mieszkała?
Nie zmienia to jednak faktu, iż Werona jest naprawdę ładnym miastem, a UNESCO wpisało nawet Weronę na listę światowego dziedzictwa. Niech zatem Julia i jej kochanek pozostaną tylko dodatkami do miasta, które liczy sobie ponad 260 tys. mieszkańców, a jej historyczne centrum skupione jest na stosunkowo niedużym obszarze, wokół rzeki Adygi.
Aby dobrze i skrupulatnie zwiedzić Weronę potrzeba przynajmniej dwóch dni. My skupiliśmy się na kilku wybranych atrakcjach, gdyż nie mieliśmy aż tyle czasu.
Zapraszamy. Początek bez znieczulenia…
Werona to jedno z bogatszych włoskich miast, leżącym w regionie Veneto.
Posiada pięć pasów murów miejskich a herb Werony wywodzi się z XIII wieku.
Miasto odznaczone Włoskim Orderem Wojennym w 1991 roku.
Po krótkiej dawce bez znieczulenia ruszamy w miasto, by odnaleźć jego piękno.
Nas najbardziej interesowała Arena di Verona i dla niej właśnie postanowiliśmy przyjechać do Werony.
Ten rzymski amfiteatr jest trzecim co do wielkości obiektem tego rodzaju, pochodzącym z I wieku naszej ery.
Mieścił nawet 30 tysięcy widzów podczas walk gladiatorów. Na dzień dzisiejszy pojemność zmniejszyła się o połowę.
Wdrapując najwyżej jak tylko się da, można popatrzeć na najbliższą okolicę Werony z góry.
Chociaż Koloseum w Rzymie jest najsłynniejszym amfiteatrem z czasów Imperium Rzymskiego, to ten w Weronie jest jednym z najlepiej zachowanych rzymskich amfiteatrów i po dziś dzień odbywają się w nim koncerty.
Amfiteatr znajdziesz na Piazza Bra, czyli największym placu w Weronie, gdzie tak naprawdę większość turystów rozpoczyna swoją wycieczkę.
Casa di Giulietta
Mówi się, że ten XIV-wieczny gotycki dom zainspirował Szekspira do napisania sztuki Romeo i Julia. Mały dziedziniec z balkonem Julii jest jedną z najpopularniejszych atrakcji wśród turystów odwiedzających Weronę. Znany dziś jako Dom Julii, mógł zainspirować Szekspira, ale sam balkon, na którym miał odbyć się romantyczny dialog kochanków, został wbudowany w ściany domu dopiero na początku XX wieku.
Nie zmienia to jednak faktu, że dziedziniec jest od zawsze pełen turystów robiących zdjęcia, głaszczących brązowy posąg Julii co ma przynieść szczęście lub podziwiających wiadomości miłosne na ścianach. Jednak wiadomości miłosnych nie można już naklejać na ścianach domu Julii. Jest do tego wyznaczona tablica. Można również wejść do domu zamienionego w muzeum, a także wyjść na ów osławiony balkon.
Nie jest to miejsce, do którego chcielibyśmy kiedyś wrócić.
Piazza delle Erbe
Jak Włochy to i plac być musi. Ten w dosłownym tłumaczeniu znaczy “Plac Ziół”, co z kolei oznacza, że znajduje się na nim targowisko ze świeżymi owocami i pamiątkami. W centralnym miejscu placu znajduje się fontanna, a sam skwer otoczony jest pięknymi, zabytkowymi kamienicami i budynkami z potężnymi wieżami Torre dei Lamberti i Torre del Gardello. Można tu poczuć prawdziwie włoską atmosferę.
Przy Piazza del Erbe znajduje się brama Arco della Costa, a w niej zawieszone w XVII wieku owiane legendą żebro wieloryba, która to głosi, iż żebro spadnie dopiero wtedy, gdy przejdzie pod nim zamężna dziewica. Hmm…
Dawniej na Piazza del Erbe mieściło się forum stanowiące centrum publiczne starożytnej Werony.
W XIV wieku, kiedy władzę w mieście sprawował ród della Scala (Scaligieri), rozpoczęto projekt przywrócenia placu reprezentacyjnej formy. Do wyłożenia posadzki wykorzystano budulec zabrany z rzymskich ruin, a środek placu ozdobiono wspomnianą już fontanną ufundowaną w 1368 roku przez Cansignorio della Scala. Wieńczy ją Madonna Werońska, rzeźba składająca się ze starożytnego torsu oraz dołączonej do niego średniowiecznej głowy.
W późniejszym czasie bliżej północnego krańca placu stanęła kolumna ze skrzydlatym lwem św. Marka, będąca świadectwem weneckiej dominacji nad regionem.
Mówi się, że Werona jest wymarzonym miastem do odkrywania pieszo.
Coś w tym jest, gdyż i my na pieszo zobaczyliśmy większość atrakcji i zabytków. Nie jest to jakoś trudne zadanie, gdyż ta właśnie większość znajduje się na terenie niewielkiej dzielnicy Città Antica oraz w jej najbliższej okolicy. Città Antica pokrywa się z grubsza z obszarem starożytnej Verony i ma kształt półwyspu otoczonego z trzech stron serpentynowym biegiem Adygi.
Układ historycznego starego miasta niczym nie różni się zbytnio od innych obwarowanych włoskich miejscowości. Z braku miejsca zabudowa jest ciasna, a uliczki wąskie.
Detali oczywiście jak w każdym włoskim mieście, tak i w Weronie jest całe mnóstwo.
Głowa podąża za oczami, albo oczy za głową, hmm… a wszystko po to, by podziwiać kunszt budowniczych tamtych lat. A jest co podziwiać, oj jest 🙂
Szlakiem zabytkowych kościołów
Werona słynie z wielu romańskich, acz nie tylko, zabytkowych kościołów. Wejście do katedry, kościóła św. Zenona, kościóła św. Fermo oraz kościóła św. Anastazji jest biletowane.
My nie byliśmy w każdym, ale znając Włochy to całą pewnością możemy powiedzieć, że każdy z nich wyróżnia się czymś innym. W jednym odnajdziemy wydobyte na światło dzienne mozaiki z wczesnochrześcijańskiej bazyliki, w innym monumentalną romańską kryptę wychodzącą w stronę nawy głównej, a kolejny będzie jednym z najwspanialszych przykładów włoskiego gotyku. Czyli od razu wiadomo, że na 10 minutach się skończy. Trzeba poświęcić zdecydowanie więcej czasu na świątynie, by poczuć gotyk przez dotyk 🙂
Po przekroczeniu wnętrz kościołów od natychmiast w oczy rzucają się liczne zdobienia rzeźbiarskie oraz freski.
Spora część tych malowideł wyszła spod pędzla artystów wywodzących się ze szkoły Giotta, który przez pewien okres swego życia pracował w Weronie. Wielu lokalnych artystów czerpało od niego inspiracje. I dzisiaj mamy to co mamy. Czyli mamy dzięki nim co podziwiać.
Oczywiście w Weronie jest o wiele więcej do zobaczenia, aniżeli pokazaliśmy w tej galerii.
Dla wnikliwych zwiedzaczy to pewnie i dwa dni będą za mało. My jednak ze względu na przytłaczającą masę ludzką w pewnym momencie postanowiliśmy odpuścić dalsze zwiedzanie. Werona pomimo tego, że absolutnie nic nie może jej odebrać uroku, jakoś nie do końca przypadła nam do gustu. Są dużo atrakcyjniejsze dla nas miejsca we Włoszech. Poza tym rzesza turystów ciągnących pod balkon Julii, który wcale jej balkonem nie był, a założymy się, że większość pędzących w to miejsce nawet o tym nie wie, jakoś nas nie nastroiła dobrze do miasta.
Ale za to starożytny amfiteatr… to jest ta perełka Werony, dla której na pewno warto tu przyjechać 🙂
Zatem do zobaczenia w kolejnej włoskiej galerii 🙂
Jeśli masz ochotę na wirtualną małą czarną, to zamawiając ją będzie nam niezmiernie miło, a Ty docenisz nasz trud włożony w prowadzenie bloga.
A jeśli podobał Ci się ten wpis i uważasz, że wniósł realną wartość do odwiedzin tego miejsca, to zapraszamy do wsparcia naszego bloga i polubienia naszego facebooka. Będzie to dla nas sygnał, iż wykonujemy dobrą i wartościową pracę 🙂
A.D.2017