Kampinoski Park Narodowy
Niezwykle ciekawym miejscem na mapie naszego kraju jest sąsiadujący bezpośrednio z naszą stolicą Warszawą kompleks leśny zwany Puszczą Kampinoską.
Owa Puszcza objęta jest ochroną jako park narodowy – jedyny w środkowej Polsce. Jest zarazem atrakcją przyrodniczą, zabytkiem historycznym, ale też i ulubionym terenem wypoczynku mieszkańców Warszawy.
Puszcza poprzecinana jest wieloma szlakami pieszymi (358km), jak też i rowerowymi (160km).
Będąc kiedyś u naszych przyjaciół w stolicy, nie tylko piliśmy kawę i herbatę, ale intensywnie zwiedzaliśmy Warszawę i jej okolice. Tym sposobem nasi przyjaciele postanowili nas zabrać do ”Kampinosa”, jak mawiają. Szczerze – to tylko liznęliśmy tej wielkiej puszczy i do tej pory mamy ogromny niedosyt, że tak mało spędziliśmy w niej czasu. Żywimy jednak nadzieję, że jak znowu na jakiś dłuższy weekend uda się nam do stolicy zawitać, to kolejny jeden dzień spędzimy właśnie na łonie Puszczy Kampinoskiej.
Tymczasem co widzieliśmy na naszym przykrótkim spacerku, oraz słów kilka o samej puszczy postanawiamy zaprezentować.
Zapraszamy.
Ten ogromny kompleks leśny przetrwał dzięki patronatowi panujących, gdyż najpierw był własnością książąt mazowieckich, a od roku 1474 wchodził w skład dóbr królewskich. Ze względu na swój potencjał obfitujący przede wszystkim w zwierzynę – żubry, tury czy niedźwiedzie, stanowił ulubiony teren łowiecki kolejnych władców.
Jednak pomimo opieki państwa wielkie naturalne bogactwo bywało często zagrożone, zwłaszcza w czasie wojen i okresów odbudowy bezpośrednio po nich, gdy w rabunkowy sposób pozyskiwano drewno.
Idea ochrony puszczy pojawiła się w początkach XX wieku, a propagował ją najbardziej, znany chyba wszystkim – Stefan Żeromski.
Kampinoski Park Narodowy utworzono w 1959 roku i jest jednym z największych PN w Polsce. Ma ponad 34 tysiące ha.
W styczniu 2000 roku został wpisany na listę rezerwatów biosfery UNESCO. Występuje tu ponad 1100 gatunków roślin, z czego aż 60 jest chronionych.
Chlubą puszczy jest bogata fauna, licząca wraz z owadami ponad 3 tysiące gatunków. Największym zwierzęciem jest łoś, wybity w początkach XIX wieku. Reintrodukowany liczy obecnie około 120 szt i jest symbolem parku.
Miejscem wyjątkowym w PN jest cmentarz w Palmirach, gdzie na rozległej polanie puszczańskiej pochowano ponad 2 tysiące Polaków, zamordowanych przez Niemców w latach 1939 – 1943.
Zbrodni dokonywano głównie w okolicznych lasach, ale przywieziono tutaj szczątki ofiar z innych miejsc w okolicach Warszawy.
W Palmirach spoczywają między innymi marszałek Sejmu Maciej Rataj, mistrz olimpijski Janusz Kusociński, jeden z przywódców socjalistów Mieczysław Niedziałkowski, a także profesorowie Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1948 roku założono cmentarz – mauzoleum, gdzie ponad grobami górują trzy betonowe krzyże o długich ramionach, symbolizujące rozstrzeliwanych ludzi.
Niektóre mogiły są symboliczne, a napis umieszczony obok bramy wejściowej;
”Łatwo jest mówić o Polsce, trudniej dla niej pracować, jeszcze trudniej umrzeć, a najtrudniej cierpieć”
odczytany został na ścianie katowni gestapo w alei Szucha w Warszawie.
I tym historycznym akcentem kończymy nasz spacer po Kampinoskim Parku Narodowym, ale na pewno jeszcze tu wrócimy i porwiemy naszych przyjaciół na całodniową orkę po puszczy.
A Wam również życzymy odwiedzin i wybrania dobrej ścieżki, choć zapewne wybór będzie trudny…
Jeśli masz ochotę na wirtualną małą czarną, to zamawiając ją będzie nam niezmiernie miło, a Ty docenisz nasz trud włożony w prowadzenie bloga.
A jeśli podobał Ci się ten wpis, to zapraszamy do wsparcia naszego bloga poprzez polubienie naszego facebooka. Będzie to dla nas sygnał, iż wykonujemy dobrą i wartościową pracę🙂
A.D.2016