Rakovac Monaster
Kościół klasztorny pod wezwaniem Świętych Lekarzy Kosmy i Damiana
Jest w Serbii takie miejsce, co Fruška Gora się nazywa.
To masyw górski wyrastający w pobliżu Nowego Sadu, w którym znajduje się najwyższy szczyt Wojwodiny. Ciągnie się na długość około 80 kilometrów i liczy sobie około 90 milionów lat. Najwyższy szczyt Crveni Čot wznosi się wysokość 539 m.
Od 1960 roku teren ten jest obszarem parku narodowego. Badacze nazywają Frušką gorę „lustrem geologii”, ponieważ znaleziono tu liczne skamieniałości o dużej wartości naukowej. Nazwa pasma pochodzi od starego słowiańskiego słowa frug, którym określano germańskie plemię Franków i oznacza dosłownie „Górę Franków”.
To co jednak istotne w tym masywie to to, iż dla Serbów jest to trzecie po Świętej Górze Atos i Dolinie Królów miejsce kultu religijnego. Na terenie Fruškiej Gory znajduje się 16 prawosławnych monasterów zbudowanych pomiędzy XV a XVIII wiekiem.
Kilka z nich udało nam się odwiedzić i w tej galerii zapraszamy Cię do Monasteru Rakovac.
Klasztor położony jest u podnóża północnej części Fruškiej Góry, tuż przy potoku Rakovac i tuż przy głównej drodze prowadzącej przez Rakovac.
Poświęcony jest św. Kosmie i Damianowi i zgodnie z legendą wzniósł go niejaki Raka, szambelan despoty Jovana Brankovicia, pod koniec XV wieku w miejscu, gdzie zabił jelenia – zwierzę symbolizujące samotność i czystość powołania zakonnego.
Odnowione masywne mury otaczające klasztor zdają się ukrywać ten mały, niezwykle urokliwy klasztor przed wścibskimi turystami.
Ponieważ klasztor na przestrzeni swojej historii był wielokrotnie niszczony i plądrowany przez Turków, Austro-Węgrów i Niemców, zmieniała się również architektura klasztoru.
Budowa monasteru miała być niejako odkupieniem grzechu za zabicia jelenia.
Pierwsze info o nim w dokumentach pochodzi z 1546 roku, choć przypuszcza się, że świątynia powstała przed rokiem 1526.
Pod koniec XVII wieku klasztor został zburzony przez Turków osmańskich, lecz już na początku XVIII wieku kościół odbudowano, a w połowie tego samego stulecia wzniesiono wysoką, barokową dzwonnicę.
Klasztoru nie ominął okres II wojny światowej, wtedy też doznał ogromnego zniszczenia. Kościół i kwatery zostały poważnie zniszczone, a dzwonnicę rozebrano, gdy Niemcy dowiedzieli się, że w klasztorze znajdowała się drukarnia partyzancka. Obecnie kopuła została odnowiona i nawiązuje budownictwem do stylu romańskiego, natomiast dzwonnica niestety nie jest nawet zbliżona do poprzedniej.
Malowidła ścienne zachowały się jedynie we fragmentach.
Wiadomo, że od XVII wieku klasztor Rakovac był ważnym ośrodkiem transkrypcji, tłumaczeń i literatury, i że sporządzono tu kopię „Kodeksu Dušana” („Dušanov zakonik”), a w XVIII wieku Manuskrypt Rakovaca „Srbljak” (zasługi i życie kanonizowanych Serbów) został napisany przez Sinesije Živanovića, późniejszego biskupa Aradu.
Na tym kończymy odwiedziny pierwszego monasteru położonego w tak pięknych okolicznościach przyrody. Ciebie natomiast zapraszamy do obserwowania, gdyż za niedługo pojawi się kolejna perełka 😉
Jeśli masz ochotę na wirtualną małą czarną, to zamawiając ją będzie nam niezmiernie miło, a Ty docenisz nasz trud włożony w prowadzenie bloga.
A jeśli podobał Ci się ten wpis i uważasz, że wniósł realną wartość do odwiedzin tego miejsca, to zapraszamy do wsparcia naszego bloga i polubienia naszego facebooka. Będzie to dla nas sygnał, iż wykonujemy dobrą i wartościową pracę 🙂
A.D.2022