Taqah
Pomiędzy gorącym piaskiem pustyni a ciepłymi wodami morza arabskiego znajduje się wioska rybacka.
Na wioskę może i nie wygląda, ale być może w kulturze arabskiej tak jest z wiejską zabudową, jakże odmienną od naszej, więc z tym nie polemizujemy. W każdym razie, gdy będziesz w pięknym Omanie, to skorzystaj ze spaceru między tradycyjnymi omańskimi domami, by poczuć smak innej, lokalnej kultury. Możesz to zrobić jak my – w Taqah, lub innym podobnym do wioski miejscu.
W Omanie, który jest fascynujący przede wszystkim pod kątem przyrodniczym i kulturowym jest sporo takich wiosek jak Taqah, więc autentyczna sceneria takich miejsc pozwoli Ci na podróż w czasie.
Zapraszamy do galerii.
Zanim pójdziemy na plażę, z której z kolei wdrapiemy się na skalna półkę, by móc podziwiać miasto z góry, to rzućmy okiem na kilka dosłownie detali.
Oman uznawany jest za jeden z najspokojniejszych krajów świata, a na Bliskim Wschodzie jest nazywany oazą spokoju.
To samo można powiedzieć też o Taqah. Musimy tu nadmienić, że ta rybacka mieścina znana jest również z ruin zamku Taqah, który obecnie służy jako muzeum prezentujące lokalne zwyczaje i kulturę. Niestety, muzeum było nieczynne, ale doczytujemy iż na miejscu można podziwiać tradycyjne arabskie domostwa, poznać miejscowe zwyczaje i niespieszny sposób życia.
Należy oczywiście będąc na miejscu skorzystać z pięknych plaż oraz wybrać się do pobliskiego rezerwatu ptaków, czyli Khawr Taqah, gdzie można obserwować różne, często bardzo rzadkie gatunki ptaków. Tam się wybierzemy w kolejnym wpisie.
Tymczasem dla zainteresowanych kilka zdjęć z lokalnej zabudowy.
Po bliższym zapoznaniu się z lokalną arabską wiejską – dodajmy architekturą, ruszamy w kierunku plaży.
Sama wioska wyglądała tak, jakby była opuszczona. Raz na pół godziny pojawił się jakiś arab, który za bardzo nic nie wnosił do krajobrazu. Jednak muszę tu nadmienić, iż krążąc uliczkami pomiędzy budynkami czuliśmy wodzący za nami wzrok. Pewnie z za okien nas obserwowano. Szkoda, że nikt nie wyszedł i nie zaprosił na herbatkę. Byłbym bardzo kontetnt.
W każdym razie cisza, spokój taki, że słyszeliśmy własne bicie serca 😉
W wiosce spędziliśmy jakąś godzinkę, następnie udaliśmy się nad morze, które było na wyciągnięcie… kroku.
No dobrze… piękną plażę czas opuścić i rzucić okiem na tę sympatyczną wioskę z góry.
Tu akurat była taka możliwość, gdyż nieopodal znajdowało się niewielkie urwisko skalne. Z góry fajnie popatrzeć i na takie miejsca.
Co do zabudowy, to oprócz tego, że wieś położona jest w ślicznych pustynno-morskich okolicznościach przyrody, to jakoś tak tyłka nie urywa.
Jednak w poznawaniu świata ważne jest by zajrzeć też tam, gdzie mało kto zagląda. Odwiedzone, zobaczone, porównane i zdecydowanie średniowieczna zabudowa Europy bardziej nam leży 😉
Dobra, idziemy na skałę.
Tutaj też na skalnym podeście wydarzyło się coś, czego do tej pory za bardzo nie pojmujemy.
Mianowicie, gdy robiliśmy zdjęcia i podziwialiśmy Taqah z góry, dostrzegliśmy, że w naszym polu widzenia kilku robotników co chwila wkłada coś w skalne otwory, które chyba sami poczynili, czeka i za moment robi to samo w innym miejscu. Nadzorował całą pracę Omańczyk. Postanowiliśmy się z tym dziwnym zachowaniem zmierzyć, więc podeszliśmy na tyle blisko, by móc podejrzeć, co za efekt ta praca przynosi. Niestety nie było nam dane, gdyż dzieliła nas bariera językowa, ale za to chętnie arab oraz jego pracownicy chętnie zapozowali do zdjęć.
Może ktoś z Was był, widział cos takiego i może nam podpowiedzieć jaką pracę wykonywali Ci ludzie?
Tymczasem opuszczamy Taqah i jedziemy dalej zwiedzać piękny Oman 🙂
Jeśli masz ochotę na wirtualną małą czarną, to zamawiając ją będzie nam niezmiernie miło, a Ty docenisz nasz trud włożony w prowadzenie bloga.
A jeśli podobał Ci się ten wpis, to zapraszamy do wsparcia naszego bloga poprzez polubienie naszego facebooka. Będzie to dla nas sygnał, iż wykonujemy dobrą i wartościową pracę 🙂
A.D.2017