WIĘKSZYCE
Od 1852 roku dobra w Większycach były w posiadaniu radcy handlowego oraz filozofa Marca Heymanna.
Zajmowały one powierzchnie około 798 hektarów. W latach sześćdziesiątych XIX wieku Heymann założył 22 ha park krajobrazowy z 69 gatunkami drzew i krzewów, z poszanowaniem harmonii i walorów pagórkowatego terenu z zasilanym przez podziemne źródło stawem.
Na stawie znajduje się wyspa gdzie według legendy stała kiedyś piękna biała altanka z posągiem Adama i Ewy, któremu często towarzyszyły przy romantycznych zachodach słońca pary zakochanych.
Zakończenie budowy pałacu datuje się na rok 1871, wcześniej wyburzono drewniany dwór i w jego miejsce, na wzgórzu powstał przepiękny pałac.
Heymann potrafił docenić dobre czasy, które obdarowały imperium po wojnie niemiecko – francuskiej do tej pory niespotykanym gospodarczym rozwojem . Dlatego, wdzięczny kazał umieścić następujący napis (który istnieje do dnia dzisiejszego) przy wejściu po schodach do wieży „Wybudowano mnie w wielkich czasach, dobrze temu, kto oglądał takie czasy”.
Pierwszy właściciel pałacu był tak bogaty, że napisał list do cara z prośbą o zezwolenie na wyłożenie podłogi w jednej z sal pałacu, złotymi monetami. Car wydał decyzję pozytywną odnośnie prośby złożonej przez Heymanna, jedynym warunkiem było to aby złote monety ułożone były pionowo jedna przy drugiej, gdyż car nie mógł sobie pozwolić na to, żeby bezczeszczono jego wizerunek depcząc po monetach ułożonych poziomo. Niestety na taką odpowiedź Heymann nie był przygotowany, gdyż przekraczało to jego możliwości finansowe, a szkoda…
Pałac był własnością Heymanna do 1912 roku
Wtedy to został sprzedany Emilowi Phyrkoschowi, właścicielowi jednych z większych w ówczesnym okresie zakładów chemicznych nawozów sztucznych w Raciborzu.
Według opowieści każdego lata dwanaścioro wnucząt Emila przybywało do Większyc.
Spędzali wakacje wiosłując na pałacowym stawie. W celu docenienia wartości pieniądza dziadek Emil zarządził, aby wnuki przez pewien czas zbierały w szkółce leśnej maliny i inne owoce i były za to wynagradzane przez „urząd finansowy”. Mogli oni jeździć pociągami 4 klasy i zwracano im różnicę do 3 klasy. Aby wnuki nie spóźniały się na posiłki, spóźnialskim aplikowano kary pieniężne. Pomimo licznego personelu wisiała karteczka napisana przez babcię: „Proszę samemu ścielić łóżka”. To imponowało wnukom.
W parku było i jest do dnia dzisiejszego źródło, z którego mieszkańcy pałacu beztrosko pili wodę. Każdego dnia wnukowie na rozkaz dziadków przynosili przed jedzeniem dzbanek wody, a podczas chrztu w rodzinie, woda ze źródełka z parku stanowiła wodę do chrztu dla wnuków i prawnuków.
Ot, takie zwyczaje…
Tuż przed II wojną światową Emil Phyrkosch przekazał całą posiadłość na cele społeczne.
W konsekwencji założono tutaj przedszkole. W czasie wojny, pod patronatem Czerwonego Krzyża, w pałacu mieścił się szpital dla oficerów niemieckich natomiast w czasie wyzwolenia dla żołnierzy radzieckich. Od 1946 do 1986 roku pałac zaadoptowano na potrzeby Uniwersytetu Ludowego.
Od 2003 roku pałac jest własnością prywatną, natomiast w przeciwieństwie do niektórych tego typu miejsc, zarówno właściciel jak i personel jest bardzo przyjemny i pozytywnie nastawiony na takich zwiedzaczy jak my.
Co to znaczy?
To, że absolutnie nie było żadnego problemu by wpuścić nas do środka aby zrobić zdjęcia, które teraz możemy zaprezentować. Mało tego, jako lekko speszony fotograf dostałem sporo otuchy by się nie krępować i gdzie tylko mam ochotę to mam sobie zdjęcia robić. Jak wiele potrafi zmienić odrobina empatii 🙂
Także mocno polecamy pałac w Większycach 🙂
Jest park wokół, gdzie można odetchnąć od miejskiego zgiełku, a jak zgłodniejecie na spacerze, to w pałacu znajduje się restauracja, w której zapewne można smacznie zjeść 🙂
Jeśli masz ochotę na wirtualną małą czarną, to zamawiając ją będzie nam niezmiernie miło, a Ty docenisz nasz trud włożony w prowadzenie bloga.
A jeśli podobał Ci się ten wpis, to zapraszamy do wsparcia naszego bloga poprzez polubienie naszego facebooka. Będzie to dla nas sygnał, iż wykonujemy dobrą i wartościową pracę🙂
A.D.2022
źródło http://www.palacwiekszyce.pl